<>

عبد منیب


این وبلاگ به منظور خدمتی به اهل ایمان و عمل و در راستای نشر معارف بلند اسلام عزیز منتشر شده است. مطالب را با موضوعاتی که در پایین این صفحه مشخص شده آورده ام و قصدم این است که از انتشار مطالبی که خود فهم نکرده ام و همچنین مطالب سایر نویسندگان حتی الامکان خودداری کنم و در واقع به نوبه خود به تولید اثر بپردازم و در صورت نقل مطلب از جایی، مأخذ را ذکر کنم. لطفا مرا از نظرات خویش بهره مند سازید.

آخرین نظرات
  • ۱۵ فروردين ۰۲، ۲۱:۲۹ - احمد
    Ya Ali

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «معنای مجتهد» ثبت شده است


به نام خدا
دانشجویی متن زیر را برای وبلاگ عبد منیب ارسال کرده که چندتا سوال و شبهه و درد دله. پاسخ را برای ایشان ارسال کردم و با موافقت ایشان در وبلاگ قرار دادم شاید اینها سوال دیگران هم باشه و این پاسخها به دردشون بخوره.
سلام
خداقوت ...
آدمای دور و برم کافر شدند چیکار کنم که من مثل اونها نشم؟
کسانی که یه روز روزه میگرفتند امسال بهم میگن نگیر ... دارم نگران میشم، حتی داییم که مادرشون سید علوی هستند نمیدونم چرا میگه تو فقط گناه نکن، روزه نگیری هم خدا باهات کاری نداره...
یکی دیگه میگه: از کجا معلوم امام حسین بوده، یکی میگه: امام رضا را با شراب مسموم کردند، پس اینها شرابخوار بودند و این که تو ایران خاکه، قاتل نمیدونم کی بوده، الکی میگن امام رضاست و...
من هیچکدوم را قبول ندارم، اما یه سوال: این آخوندا این روایاتی را که میگن، آدم از کجا بدونه درسته؟ میگن قرآن تحریف شده، اما مگه خدا نگفته که ما حافظ اون هستیم؟! با من بحث میکنند، من جوابشونو میدم، مثلا میگم: باید روزه بگیریم، خدا تو قرآن گفته و واسه سلامتی خودمونم خوبه و... میگن: تو که فوق لیسانس داری دیگه چرا؟
میگن: روزه سه روز بوده و بلال زبونش گرفته گفته سی روز، من میخندم میگم: اینا را کی بهتون گفته؟ میگن: مختونو شست و شو دادند... در صورتی که این شبکه وهابیا، شبکه کلمه، این حرفا را میکنه تو سر یه عده که یه کم هم ایمانشون ضعیفه. منم ایمانم ضعیفه، اما قلبا این حرفا را قبول ندارم. امام حسین و امام رضا را قبول دارم. ناراحت میشم مثلا داییم که اینقدر دوستش دارم اینا را میگه. میشه راهنماییم کنید؟
پاسخ:
به نام خدا
سلام بر شما
اینکه می فرمایید چه کار کنم مثل اونها نشم چند تا راه حل به نظرم میرسه:
1- از امیر المومنین نقل شده که:  یا معشر الفتیان حصّنوا أعراضکم بالادب و دینکم بالعلم: ای جوونا آبروتون رو با ادب و دینتون رو با علم نگه دارید.
بنابراین با زیاد کردن علم میشه آدم دینشو نگه داره و وقتی آدم با افراد جاهلی که مسائل دینی را بدون دلیل محکم رد می کنند رو به رو میشه، اگه ادب رو نگه داره، خودش رو نبازه و خیلی منطقی جواب بده و در این کار مداومت کنه آروم آروم اونها متوجه میشند که آیین شما حقه چرا که اگه حق نبود این قدر شما ثابت قدم نبودید: یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ یُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمینَ وَ یَفْعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ  (إبراهیم : 27 )
2- اعراض و بی توجهی کردن هم یک راهه که آدم رو در خیلی مواقع نجات میده. خدا در قرآنش به پیامبر(ص) می فرماید:
خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلینَ (الأعراف : 199)
3- خوندن آیات قرآن و فهم اونها نیز آدم رو ثابت قدم میکنه. این مشکلاتی که شما با آنها مواجه هستید چیز جدیدی نیست. همه پیامبران با این مشکلات درگیر بوده اند و در قرآن اومده و حتی خدا تو قرآن میگه کافران میگند چرا قرآن یکدفعه نیومده؟! این برای اینه که قلب تو رو آروم کنیم و برای همین اون رو آروم آروم برای تو میخونیم: وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً(الفرقان : 32)
در این میان خوندن و توجه به مفاهیم سوره کافرون خیلی به آدم در این دوره زمونه کمک میکنه. هر چند گاهی ضروریه، ولی ما اگه بخوایم دائما برای همه  شبهه های این و اون جواب پیدا کنیم از کار و زندگی میمونیم و ضمنا رزق و روزیمون از این دریای علم، یعنی قرآن، فقط میشه تکذیب یا پاسخ به تکذیب دیگران و فقط دور اون می چرخیم و هیچ وقت داخل نمیشیم. خدا در سوره واقعه می فرماید: آیا نسبت به این چنین سخنی(قرآن) سهل انگاری می کنید و رزق و روزیتون (از این قرآن ) فقط تکذیبه : أَ فَبِهذَا الْحَدیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ  وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ (الواقعة : 81 و 82)
در پاسخ به سوالات بعدی باید اول دو نکته روشن بشه و بعد بقیه با این دو نکته قابل اثباتند. اول سیستم نقل روایات معصومان و دوم عدم تحریف قرآن  است.
در مورد اول باید گفت که روایات معصومان (علیهم السلام) سینه به سینه به صورت استاد و شاگردی منتقل شده و بعضا در کتبی نوشته شده و به دست ما رسیده است. حال اگر نویسندگان این کتب یا سلسله مردان و زنانی که روایات را نقل کرده اند آدمهای قابل اعتماد و اصطلاحا ثقه باشند سیره عقلا اعتماد به چنین خبر و روایتی است. خوشبختانه با راهنمایی خود معصومان برای شناخت سلسله راویان یک حدیث علمی بوجود آمده است به نام علم رجال که در آن به شرح حال راویان احادیث پرداخته شده و نهایتا ثقه یا غیر ثقه بودن آنان مشخص می شود. برای مثال دو مورد از این کتب "الفهرست" و "الابواب" شیخ طوسی یعنی دانشمند بزرگ قرن پنجم هجری است. همو که صاحب کتابخانه بزرگ بغداد بود که در حمله مغول آتش گرفت و آنچنان هیمنه علمی او بر سراسر سرزمینهای اسلامی سایه انداخته بود که تا صد سال همه فکر می کردند هر چه در علم باید گفته می شد را شیخ گفته است و کسی به خود جرأت نمی داد نظری از وی را نقد کند. برای تشخیص درستی یا نادرستی یک روایت تنها سلسله راویان کارساز نیست بلکه همخوانی متن آن روایت با قرآن کریم نیز در صورتی که موضوع آن قابل بررسی در قرآن باشد یک راهکار است و نشان از آن دارد که آیا چنین سخنی را معصوم فرموده است یا خیر. زیرا بین کلام معصوم با کلام خدای متعال در قرآن کریم به معنای واقعی تضادی وجود ندارد.  برای بررسی متون احادیث نیز علم اصول استنباط، علم درایه الحدیث و فقه الحدیث بنا نهاده شده که در کنار علوم دیگری همچون ادبیات عرب(صرف، نحو و بلاغت)، تاریخ، تفسیر و ... به کمک یک مجتهد می آیند تا بتواند نظر خدا و معصومان را در مورد مسائل گوناگون بدست آورد. در واقع مجتهد( تلاشگر) کسی است که تلاش می کند نظر دین را مورد مسائل گوناگون از منابع دین به کمک علوم گوناگونی که کسب کرده بدست آورد. حال با این مقدمه می توان به آسانی پاسخ چند پرسش شما یا بهتر بگیم شبهه را یافت:
1- از کجامعلوم امام حسین بوده؟!
هر چند این شبهه نیازی به پاسخ نداره و همه قلبها گواهی به وجود چنین بزرگی می ده که نوه پیامبر اکرم(ص) و فرزند امیر مومنان علی بن ابیطالب(ع) و فاطمه(س) بوده که بر علیه یزید بن معاویه و همه انحرافات و کجرویها که خاندان بنی امیه در دین خدا بوجود آورده بودند قیام کرد و در سال 61 هجری در کربلا شهید شد ولی باز اگه کسی جواب بخواد باید گفت که راه بر طرف کردن این شبهه کتب تاریخه. در کتب تاریخی معتبر شرح حال این امام سوم شیعیان یعنی حسین بن علی بن ابیطالب بن عبد المطلب از زمان ولادت ایشان تا هنگام شهادت ایشان اومده و وقتی این چنین جزئی به حوادث زندگی شخصی در تاریخ پرداخته میشه که فرع بر وجود چنین شخصیه، دیگه وجود این شخص یک تواتر تاریخی است. تواتر به این معناست که آن قدر از اشخاص گوناگون نقل شده که امکان دروغ در آن صفر است. از جمله کتب معتبر تاریخی که به زندگی امام حسین پرداخته کتاب "الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد" شیخ مفید است. شیخ مفید از دانشمندان قرن چهارم هجری و استاد شیخ طوسی بوده که قبلا ذکر شد. وی در زمان خود ریاست شیعه را به عهده داشته و همچنین استاد سید رضی یعنی کسی است که نهج البلاغه را از میان روایات امیر المومنین بوجود آورد.
2- یکی میگه امام رضا را با شراب مسموم کردند پس اینها شرابخوار بودند و این که تو ایران خاکه قاتله نمیدونم کی بوده الکی میگن امام رضاست!!!
شبهه بالا را نیز تاریخ بر طرف میکنه. در کتاب ارشاد شیخ مفید (الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج‏2، ص: 270) دو روایت در مورد نحوه شهادت امام رضا (ع) آمده. در یکیش اومده که امام رضا با انار مسموم شهید شد و در یکی اومده با انگور مسموم و در هیچ کدوم حرفی از شراب نیست. در مورد مکان دفن حضرت رضا(ع) هم اومده (ُ وَ الْمَوْضِعُ دَارُ حُمَیْدِ بْنِ قَحْطَبَةَ فِی قَرْیَةٍ یُقَالُ لَهَا سَنَابَادُ عَلَى دَعْوَةٍ مِنْ نُوقَانَ‏ بِأَرْضِ طُوسَ وَ فِیهَا قَبْرُ هَارُونَ الرَّشِیدِ وَ قَبْرُ أَبِی الْحَسَنِ ع بَیْنَ یَدَیْهِ فِی قِبْلَتِهِ.) (الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج‏2، ص: 271) یعنی مکانش خانه حمید بن قحطبه در یک آبادی به نام سناباد نزدیک محله نوقان در سرزمین طوس است و در آن قبر هارون الرشید(پدر مامون) است و روبروی آن هم قبر ابا الحسن(امام رضا) است. از  این تعبیر بدست می آید که در مکان دفن امام رضا اختلافی وجود ندارد و همین جایی است که الآن وجود دارد.

در مورد دو شبهه زیر هم باید به قرآن مراجعه کرد و در صورتی که بپذیریم قرآن تحریف نشده بنابراین هر چه در آن آمده کلام خداست. در مورد عدم تحریف قرآن به زودی مقاله کوتاهی را در وبلاگ قرار خواهم داد.
1- میگن روزه سه روز بوده و بلال زبونش گرفته گفته سی روز؟!
آیه زیر نشون میده که این شبهه یه شوخی مسخره است؛ چون در این آیه اومده همه ماه مبارک رمضان را باید روزه گرفت(فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ)
شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (البقرة : 185)
ترجمه:
ماه رمضان ماهیه که در اون قرآن نازل شده که هدایتگر مردمه، و دارای دلایل آشکار هدایت، و تشخیص حق از باطله. پس هر کس از شما این ماه را درک کنه باید اون رو روزه بگیره، و کسى که بیماره یا در سفره تعدادى از روزهاى دیگه [رو روزه بگیره]. خدا براى شما آسونى مى‏خواد و براى شما دشوارى نمى‏خواد و [همچنین میخواد] تا این تعداد را تکمیل کنید و خدا را به پاس اون که راهنماییتون کرده به بزرگى یاد کنید، و امیده که شکرگزارى کنید.
2- تو فقط گناه نکن روزه نگیری هم خدا باهات کاری نداره!!!
در این شبهه معلوم نیست گناه را چی در نظر گرفته؟! گناه هر نوع نافرمانی خداست. بنابراین وقتی ثابت شد که خدا از ما خواسته کل ماه مبارک رمضان را به شرطی که مریض یا مسافر نباشیم روزه بگیریم بنابراین هر کاری غیر از این بکنیم نافرمانی خدا و گناهه.
۳ نظر ۱۸ تیر ۹۳ ، ۰۰:۰۷
عبد منیب