محمد بن یقوب کلینی در کتاب شریف الکافی(ج4، ص589) که یکی از کتب معتبر روایی شیعه است، روایتی را در مورد زیارت روزانه امام حسین علیه السلام آورده که از سوی بزرگان پذیرفته شده و شیخ عباس قمی نیز در مفاتیح الجنان آن را نقل کرده است. در این روایت حنّان از پدرش سَدیر نقل کرده که نزد امام صادق(علیه السلام) بودم، ایشان در مورد زیارت حسین(علیه السلام) به من تذکر دادند و فرمودند: مگر نمی دانی خدای عزیز و جلیل دو میلیون فرشته ژولیده موی غبار آلود دارد که همیشه او را گریان زیارت می کنند؟! این روایت، اهمیت زیارت حضرت حسین(ع) را نشان می دهد که امیدوارم در وجود ما اثر کند. ضمنا در این روایت فرشتگان مانند ما جسم دارند، گریان و مو پریشان می شوند و همانطور که در سوره فاطر آمده دارای بال هستند بنابراین آن طور که این روایت و روایات دیگر نشان می دهد، فرشتگان، اجسام نورانی لطیفی هستند که نیاز به خوردن و آشامیدن و ازدواج ندارند. این روایت را به مناسبت اربعین حسینی برای خودم و شما ترجمه کرده ام:
- یَا سَدِیرُ! تَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ (ع) فِی کُلِّ یَوْمٍ؟ - ای سدیر! قبر حسین(ع) را هر روز زیارت می کنی؟
- جُعِلْتُ فِدَاکَ؛ لَا. - فدایت شوم؛ نه.
- فَمَا أَجْفَاکُمْ! - چقدر شما جفاکارید!
- فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ جُمْعَةٍ؟ - هر جمعه که او را زیارت می کنید؟!
- لَا. – خیر.
- فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ. – هر ماه که او را زیارت می کنید؟!
- لَا. – خیر.
- فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ سَنَةٍ؟ - هر سال که دیگر او را زیارت می کنید؟!
- قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ. – گاهی چنین است.
- یَا سَدِیرُ، مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ (ع)! أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَیْ أَلْفِ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ وَ یَزُورُونَ لَا یَفْتُرُونَ؟ وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ (ع) فِی کُلِّ جُمْعَةٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّةً؟
- ای سدیر، چقدر شما به حسین(ع) جفا می کنید؟! آیا نمی دانی که خدای عزیز و جلیل دو میلیون فرشته ژولیده موی غبار آلود دارد که همیشه گریان [او را] زیارت می کنند؟ چه شده ای سدیر که قبر حسین(ع) را هر جمعه پنج بار و هر روز یکبار زیارت نمی کنی؟
- جُعِلْتُ فِدَاکَ؛ إِنَّ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخَ کَثِیرَةً! - فدایت شوم؛ بین ما و او فرسخها راه است.
- اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِکَ، ثُمَّ تَلْتَفِتُ یَمْنَةً وَ یَسْرَةً، ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَى السَّمَاءِ، ثُمَّ انْحُ نَحْوَ الْقَبْرِ وَ تَقُولُ: السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ. السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ؛ تُکْتَبُ لَکَ زَوْرَةٌ، وَالزَّوْرَةُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ.
- به پشت بامت برو، سپس به راست و چپ نظری می اندازی، سپس سرت را به آسمان بلند می کنی، سپس به سمت قبر اشاره کن و بگو: سلام بر تو ای ابا عبد الله. سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد؛ برای تو زیارتی نوشته می شود و این زیارت مانند به جا آوردن یک حج و یک عمره است.
قَالَ سَدِیرٌ: فَرُبَّمَا فَعَلْتُ فِی الشَّهْرِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّةً.
سدیر گفت: [بعد از این] چه بسا بیش از بیست بار در ماه این کار را انجام می دادم.