<>

عبد منیب


این وبلاگ به منظور خدمتی به اهل ایمان و عمل و در راستای نشر معارف بلند اسلام عزیز منتشر شده است. مطالب را با موضوعاتی که در پایین این صفحه مشخص شده آورده ام و قصدم این است که از انتشار مطالبی که خود فهم نکرده ام و همچنین مطالب سایر نویسندگان حتی الامکان خودداری کنم و در واقع به نوبه خود به تولید اثر بپردازم و در صورت نقل مطلب از جایی، مأخذ را ذکر کنم. لطفا مرا از نظرات خویش بهره مند سازید.

آخرین نظرات
  • ۱۵ فروردين ۰۲، ۲۱:۲۹ - احمد
    Ya Ali

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دو دریا در قرآن» ثبت شده است

به نام خدا
دوستی از عبد منیب پرسیده آیا فیلمی که در اینترنت و بر روی موبایلها منتشر شده و دو دریایی را نشان می دهد که به هم می رسند اما با هم مخلوط نمی شوند و در آن ادعا شده که در قرآن در مورد این دو دریا صحبت شده واقعیت دارد؟
بنده پس از تحقیقی که در این زمینه، هم بر روی فیلم و هم در مورد آیات، انجام دادم به نتیجه زیر دست یافتم:
در قرآن کریم در 4 آیه آمده است که دو دریا به هم می رسند که یکی شیرین و گوارا و دیگری شور و تلخ است و این دو دریا با هم مخلوط نمی شوند. گویی بین آن دو مانعی وجود دارد و این یکی از نشانه های قدرت خدای متعال و نعمتی برای مردم دانسته شده که باید شکرگزار او باشند. این آیات به ترتیب نزول به صورت زیر است:
1- وَ هُوَ الَّذی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ وَ جَعَلَ بَیْنَهُما بَرْزَخاً وَ حِجْراً مَحْجُوراً (الفرقان : 53)
ترجمه: او کسى است که دو دریا را در کنار هم قرار داد؛ یکى گوارا و شیرین، و دیگر شور و تلخ، و در میان آنها مانع و حریمى استوار قرار داد.
2- وَ ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ وَ مِنْ کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْماً طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَها  وَ تَرَى الْفُلْکَ فیهِ مَواخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ(فاطر : 12)
ترجمه: دو دریا یکسان نیستند: این یکى دریایى است که آبش گوارا و شیرین و نوشیدنش خوشگوار است، و آن یکى شور و تلخ و گلوگیر (امّا) از هر دو گوشتى تازه مى خورید و وسایل زینتى استخراج کرده مى‏پوشید و کشتیها را در آن مى‏بینى که آنها را مى‏شکافند (و به سوى مقصد پیش مى‏روند) تا از فضل خداوند بهره‏گیرید، و شاید شکر (نعمتهاى او را) بجا آورید!
3- أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَراراً وَ جَعَلَ خِلالَها أَنْهاراً وَ جَعَلَ لَها رَواسِیَ وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزاً أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ (النمل : 61)
ترجمه: (آیا بتهایى که معبود شما هستند بهترند) یا کسى که زمین را مستقرّ و آرام قرار داد، و میان آن نهرهایى روان ساخت، و براى آن کوه‏هاى ثابت و پابرجا ایجاد کرد، و میان دو دریا مانعى قرار داد (تا با هم مخلوط نشوند با این حال) آیا معبودى با خداست؟! نه، بلکه بیشتر آنان نمى‏دانند (و جاهلند)!
4- مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ/ بَیْنهمَا بَرْزَخٌ لَّا یَبْغِیَانِ/فَبِأَىّ‏ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ/یخرُجُ مِنهمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَانُ/ فَبِأَىّ‏ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (الرحمن : 23-19)
ترجمه: دو دریاى مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالى که با هم تماس دارند/ در میان آن دو برزخى است که یکى بر دیگرى غلبه نمى‏کند (و به هم نمى‏آمیزند)! / پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! / از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‏شود. / پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟!
۷ نظر ۱۶ شهریور ۹۳ ، ۱۳:۱۸
عبد منیب